Liberty

Gisteren zoals meestal opgestaan om 05.00 hr toen de merel naast mijn venster naar het ochtendgloren begon te zingen.
Een bakje sterke koffie om wat op het Net te surfen, mijn blog bij te werken en een spelletje Alchemy gespeeld. Om klokslag 09.00 hr de auto in en op weg naar Quick Star. En we hebben heerlijk gewerkt. Nu hij het apporteren van de zweep, de gekleurde deksels en zijn stalband al goed onder de knie, pardon onder de tanden heeft ben ik gisteren begonnen met de linker en rechter jambette. Op een enkele sessie heeft hij al het verschil geleerd tussen linker en rechter voorbeen. De jambette is echter voorlopig nog een hevig krabben op de grond met zijn hoeven. Het zal dus nog even duren vooraleer hij het onderscheid kan maken tuseen een voorbeen optillen en ophouden en het wiskundig tel-trucje dat hij zo graag doet. Dat zal dus hand- en trek- en duw-werk worden. Altijd gevaarlijk dat close-contact werk. Maar in Liberty nu eenmaal onvermijdelijk als je een paar iets wilt aanleren.
Kijk maar even hoe Jean-François Pignon een van zijn paarden leert achteruit te hellen in voorbereiding van een buiging.



Ook dit is een leuk filmpje van hem. Jumping over een liggend paard. Hieruit blijkt nog maar eens in welke mate de paarden elkaar én hun trainer vertrouwen. En dat het belangrijk is zoveel mogelijk bewegingen voor te doen. Ik blijf het herhalen: paarden zijn perfecte imitators. Maar ik zie mezelf geen salto meer maken zoals J-F.
Daar gaan op mijn leeftijd brokken van komen of anders gaat Quick zich een bult lachen met mijn capriolen over de hindernissen.