Vandaar dat het 34ha tellende Osbroek graag plaats biedt aan Koniks en Schotse Galloway runderen. Gisteren ben ik dus op zoek gegaan naar de Koniks. Maar het gebied is groot en op sommige plekken totaal moerassig, bebost en ondoorgankelijk. Wel zijn er paadjes die door mens en dier van nature zijn aangelegd. Ha, een eerste spoor: een kluit gedroogde hoefaarde. Opvallend is de ondiepe afdruk van onbeslagen paardehoeven in vergelijking met de diepe bekapte hoeven van onze getemde paarden.
Maar dit spoor is oud, verder zoeken dus: ha, verse hoefafdrukken naar een heuveltje toe.
En ja hoor daar zijn ze. En ik die gedacht had dat ze op het volle middaguur ergens in de schaduw zouden liggen rusten. Nee hoor, ze staan in de blakende zon te grazen op een stuk grasland dat dan nog heel dicht bij de rand van het Osbroek en dus bij een drukke weg ligt.
En dan krijgen ze me in het oog. Even kijken wie daar aankomt: ze snuiven even mijn geur op en oef, gaan rustig door met grazen.
Ik neem mijn tijd om deze dieren voetje voor voetje langs hun schoftlijn te benaderen. Maar ze zijn er heel gerust in en laten me dicht naderen. Zou het kunnen dat ik naar paard ruik? Ik zorg er wel voor om een respectvolle afstand te behouden. Deze paarden moeten immers "wild" blijven en mogen niet echt gewend raken aan menselijk gezelschap. (Voor zover dat nog mogelijk is in Europa de dag van vandaag natuurlijk)
Als je tijd hebt ga dan eens naar het Osbroek in Aalst maar hou wel rekening met de richtlijnen. Afstand houden want deze paarden zijn en blijven wild en ongetemd en zeker niet voederen want deze paarden moeten volledig zelfredzaam gehouden worden.
No comments:
Post a Comment