Zo maar een dagje ...

Ik zit nu al sedert 11 maart bijna continu te kijken naar CNN. Eerst de aardbeving annex tsunami annex kernramp in mijn geliefde Japan. Gelukkig zijn al mijn Japanse kennissen OK maar de schrik zit er bij hen goed in. En dan de rest van de wereld die per sé oorlogje wil gaan spelen... Balen dus. Was het Urbanus die zong van: "de wereld is om zeep, er gebeuren rare dingen om mij heen"?

Gelukkig zijn er elke dag weer die uren met mijn trouwe viervoeter die nog dik in zijn wintervacht (want de nachten zijn nog koud hoor) toch al van het lentezonnetje kan genieten.



En de Quick kan net als Hidalgo de knoop van zijn stalkoord zelf losmaken als ik een beetje te lang bezig ben met andere dingen dan hem. Allez, laat het vooruit gaan, ik wil gaan stappen....





Ziezo, klus geklaard, zijn we nu eindelijk weg???