Angels and Demons

Gisteravond gaan kijken naar Ron Howard's verfilming van Dan Brown's Angels and Demons. Goed hoor. In de Amerikaanse pers is deze film net als The Da Vinci Code nog maar eens afgekraakt met als voornaamste kritiek dat de film geen psychologische diepgang heeft. Wees nu eens eerlijk: dat hebben de boeken van Dan Brown ook niet. Het zijn vlotte thrillers waar je gewoon de page-turning rush van het verhaal moet volgen, en ik voor mijn part ben altijd blij als een boek verfilmd wordt zoals het geschreven is. De acteerprestaties zijn prima, de beelden in Rome en Vaticaanstad zijn prachtig (zeker als je er rekening mee houdt dat Ron Howard geen toestemming heeft gekregen om in het Vaticaan zelf te filmen) en de pijlsnelle actie die er in de Da Vinci Code niet was is er nu wel. Ik vemoed dat men het in de USA nog steeds heel moeilijk heeft met alle thema's die kritiek geven op het christelijke Kerk-instituut in het algemeen. Ik heb alvast genoten van de film.